- auditus
- [st1]1 [-] auditus, a, um : part. passé de audio. - [abcl][b]a - entendu, appris, connu. - [abcl]b - écouté, exaucé.[/b]
- audito (abl. absolu n. sans sujet) : ayant appris que...
[st1]2 [-] auditŭs, ūs, m. : - [abcl][b]a - l'ouïe. - [abcl]b - faculté d'entendre. - [abcl]c - chose entendue, bruit, nouvelle.[/b]
* * *[st1]1 [-] auditus, a, um : part. passé de audio. - [abcl][b]a - entendu, appris, connu. - [abcl]b - écouté, exaucé.[/b] - audito (abl. absolu n. sans sujet) : ayant appris que... [st1]2 [-] auditŭs, ūs, m. : - [abcl][b]a - l'ouïe. - [abcl]b - faculté d'entendre. - [abcl]c - chose entendue, bruit, nouvelle.[/b]* * *Auditus, pen. prod. Participium. Cic. Qui est ouy.\Auditus est magno silentio. Cic. Il a eu bonne audience.\Audita re ex vtraque parte. Cic. Le proces entendu de costé et d'autre, Apres avoir entendu les parties.\Nulla tuarum audita mihi, neque visa sororum. Virg. Je n'ay ne veu ne ouy, etc.\Audita recordari. Virgil. Ce qu'on a ouy dire.\Audito, Ablatiuus absolute positus. Tacit. Audito castellum Luppiae flumini appositum obsideri, sex legiones eo duxit. Apres avoir ouy dire et entendu que, etc.\Auditum, auditi, pen. prod. Substantiuum. Plaut. Audito nuntiare. Par ouy dire.\Auditus, huius auditus, pen. prod. Verbale, Idem quod Auditio, et sensus ipse audiendi. Plin. L'organe de l'ouye.\Animal solerti auditu. Plin. Qui oit fort cler.\Grauitatem auditus discutit oleum amygdalinum. Plin. Oste et guarist la difficulté d'ouir.\Auditum auferre. Plin. Faire sourd, Assourdir.\Auditus semper patet. Cic. L'ouye est tousjours ouverte.\Nihil praeter auditum habeo. Cic. Je n'en scay rien que par ouir dire.
Dictionarium latinogallicum. 1552.